Het verschil tussen een transitievergoeding en beëindigingsvergoeding

4-12-2024

Wanneer je leest over een ontslag van een werknemer, lees je ook vaak over een transitievergoeding of over een beëindigingsvergoeding.

Maar wat is nu precies het verschil? 

En ben je als werkgever verplicht om een vergoeding te betalen?

Een transitievergoeding is een wettelijk verschuldigde vergoeding wanneer de werkgever opzegt. Ook passen kantonrechters deze wettelijke regeling toe bij ontbinding van de arbeidsovereenkomst, zo lang de werknemer geen verwijt kan worden gemaakt.

Nu wordt het even technisch: bij een vaststellingsovereenkomst wordt de arbeidsovereenkomst beëindigd met wederzijds goedvinden. Er is dus geen sprake van een opzegging door de werkgever of van ontbinding door de kantonrechter.

Dat betekent dat er op grond van de wet geen transitievergoeding verschuldigd is bij een vaststellingsovereenkomst. Dat is ook de reden dat er vaak in vaststellingsovereenkomsten niet gesproken wordt van een transitievergoeding, maar van een beëindigingsvergoeding. Dat is dan de vergoeding die werkgever en werknemer samen afspreken.

Maar waarom wordt er dan überhaupt een beëindigingsvergoeding afgesproken?

Als er geen vergoeding wordt aangeboden, dan zal een werknemer niet snel instemmen met een beëindigingsvoorstel. Dan is de werknemer al snel beter af door niets te doen en een UWV- of gerechtelijke procedure af te wachten.

Na een opzegging via het UWV of een ontbinding door de kantonrechter is er namelijk in de meeste gevallen een transitievergoeding verschuldigd en krijgt de werknemer dus wel een bedrag mee.

Om de werknemer te prikkelen in te stemmen met een beëindiging, vormt de transitievergoeding in onderhandelingen daarom vaak de ondergrens.

NB: Bij voorgaande heb ik de situatie waarin er een dringende reden speelt en bijvoorbeeld ontslag op slag op staande voet zou kunnen worden gegeven, buiten beschouwing gelaten. Daarbij gelden andere spelregels.